وقتی شما دوستانی در جای جای این سرزمین داری که مطالبت را میخوانند و لطف میکنند و ترا مورد التفات قرار میدهند.

وقتی شما را تشویق و دلگرم میکنند که ادامه بده .

وقتی احساس میکنی که تجربه ها و مطالعاتت برای دیگران اهمیت دارد.

وقتی احساس میکنی ، دوستت دارند.

دلت به تپش میافتد. خواب از چشمانت رخت بر میبندد. لبخند بر لبانت جاری میشود و دوست داری آغوشی به بزرگی این همه لطف داشته باشی.

در سال جدید ، امیدوارم اگر عمری باقی بود مطالب بیشتری در وبلاگم بگذارم.

قصد دارم مطالب عمومی وبلاگم را متنوع تر و کامل تر کنم.

قصد دارم در مدارس آموزش عمومی در ارتباط با سرطان بگذارم.

قصد دارم اگر شد برای همکارانم ، کارگاه های تخصصی بگذارم.

خیلی کارها دارم که باید انجام دهم.

یه کار مهم دیگر هم میخواهم انجام دهم. میخواهم در بیمارستان محک آموزش به والدین را شروع کنم.

این آموزش ها عمومی است . ممکن است با توافق بیمارستان مبلغی برای حمایت از کودکان سرطانی دریافت شود. اما تلاش خواهم کرد آنقدر جامع و ساده باشد که بتوانید به دیگران هم انتقال دهید.

اگر دوست دارید در این دوره ها شرکت کنید ، در همین وبلاگ برای من پیغام بگذارید.

البته سعی میکنم در وبلاگم خلاصه مطالب آموزشی را بگذارم.

اگر دسترسی نداشته باشید.

آنچه را که فرا میگیریم.... با دقت و عشق فرا بگیریم و کامل و صحیح به دیگران انتقال دهیم.

من همیشه از آموختن ، آموختم.

سال نو مبارک